ขอถามที่เถอะ จะให้ข้ารื่นเริงปีใหม่หรือ หรือชื่นบานทั้งน้ำตา รอบตัวข้าล้วนกองขยะ และซากศพผู้ตาย ทั้งญาติข้า เพื่อนข้า จงรื่นเริงไปคนเดียวเถอะ ข้าไม่มีจิตใจได้อย่างเจ้า คนปลอบใจมากมาย หูข้ายังไม่ได้ยิน หูข้าปิด ตาข้ามืดบอด มือข้ายังอ่อนแรง ข้ายังคงนั่งอยู่ที่นี่ กว่าเวลามืดมนจะพ้นผ่านตัวข้าไป ไปเถอะเพื่อน ไปรื่นเริงกัน ปล่อยข้าไว้ที่นี่ ให้ข้าอยู่ลำพัง กับความทุกข์ของข้า และรอเวลาของข้าที่จะมาถึง เพราะข้าไม่ใยดีกับสิ่งใด ในชีวิตอีกแล้ว