เมื่อเดินหลงทางไปไม่เคยมา กลับไปหาทางออกปลอดภัยได้ เมื่อหลงผิดว่าถูกดูสมใจ ใจคงไม่ไหวหวั่นมิกลัวเกรง เมื่อหลงลมวาจาน่าเชื่อถือ อาจต้องซื้อความโง่แพงฉิบเป๋ง หลงรูปสวยหลงเงาเคล้าเสียงเพลง หลงบรรเลงเพลงรักจนเสียแรง เมื่อหลงโลภโกรธหลงลืมโลกธรรม จึงก่อกรรมไม่รู้ความชั่วแฝง กว่าจะรู้ตัวสายจนเกินแกง ดิ้นสุดแรงความทุกข์เผาจิตใจ หลงว่ามีเงินทองยิ่งอยากมาก ยิ่งโกยหากมีฝันอันยิ่งใหญ่ หลงครอบครองจนทับรับไม่่ไป ไม่อยากได้ล้วนมีความทุกข์ตรม
1883
1
0
หน้าส่วนตัว
