..สีน้ำฟ้า..
คงเป็นเพราะฉันร่าเริงเกินไป
คุณถึงไม่เข้าใจว่าเจ็บช้ำ
เย็นชา..เข้าไปสิการกระทำ
เหยียบและย่ำ..จนใจดวงนี้แหลกราญ
พูดเจือเสียงหัวเราะ อ่อน ๆ
อีกน้ำคำออดอ้อน..หวาน ๆ
ว่างนัก .. ก็เรียงร้อยกวีกานท์
แล้วคอยอ่านให้คุณฟังตลอดมา
คิดสินะ.. ว่าฉันไม่เจ็บปวด
ยังยิ้มอวด..เหมือนแกร่งเป็นหินผา
กี่คืนแล้วที่ฟุบหลับกับน้ำตา
รู้ไหมว่า..ผู้หญิงคนนี้อ่อนแอเหลือเกิน
ช่างเถอะ.. คงผิดที่ฉันเอง
ที่ทำเก่ง..คุณจึงทำท่าห่างเหิน
สิ..มาใกล้ ๆ ฟังเพลงเพลิน ๆ
ชื่อยับเยิน.. เมื่อคนรักไม่เอาใจ
อยากให้คุณจะรู้สึก..สำนึกบ้าง
คนอ้างว้าง..ช่างเหงา เศร้า อ่อนไหว
อีกไม่นานคงจะตายจากไป
ถ้าคุณยังไม่ใส่ใจ..แ
776
12
0
หน้าส่วนตัว
