ไม่เคยสักนิดไม่คิดถึง ยังคำนึงวันเก่าเราไม่หาย แม้ผืนฟ้าขวางกั้นเราเพียงกาย แต่สายใยมิคลายแม้ไกลตา เสียงสีซอยังเสนาะเพราะข้างหู ยังซึ้งอยู่ห้วงฤทัยไยสเน่หา ฟังเพลงหวานออดอ้อนก่อนนิทรา ทุกทิวาราตรีเคยมีกัน ในร้อยรสบทกวีที่เคยเขียน ยังวนเวียนอยู่ในหัวใจฉัน บทประพันธ์พลิ้วหวานผ่านคืนวัน อยู่เนิ่นนานมิเลือนเหมือนเวลา ยังคงรอตรงนี้ณ.ที่เก่า ที่สองเราผูกพันธ์เฝ้าฝันหา ถึงอยู่ห่างเพียงกายใช่ร้างลา บอกกลับมาบทเพลงเรายังเฝ้าฟัง