สวัสดีโลกสีฟ้า
ระยิบวาดสาดแสงแห่งท้องทุ่ง
ระเรืองรุ่งทุ่งข้าวคราวใบเขียว
ฉันและเธอกับแสงทองส่องใบเรียว
ลมพรายเพรียวพริ้วไหวต้องใจเรา
ฉันและเธอเหม่อมองที่ท้องฟ้า
ดวงแดงจ้าเคลื่อนคล้อยพลอยใจเหงา
แต่ยังยลยินเสียงเพียงแผ่วเบา
เมื่อคราเยาว์เราคิดเทียบเปรียบตาวัน
ฉันว่ามันเหมือนไข่ใครจะเปรียบ
ฉันว่ามันคงเทียบอมยิ้มฉัน
ไม่ผิดหรอกหากฝันนิดคิดเปรียบกัน
หากฝันนั้นมาจากเด็กเล็กด้วยวัย
ใครว่าแสงแห่งกลางวันนั้นคือสุข
กลางคืนทุกข์นั้นยิ่งจริงไฉน
สุขจากแสงแห่งตะวันอันอำไพ
หรือความสุขเกิดจากใจภายในเรา
จะลาเราแล้วหรือเจ้าตะวัน
จะลากันด้วยแสงแดงเสลา
จะส่องแสงสว่างไสวในใจเรา
หรือดับแสงแห่งเงาทิ้งเราไ
925
2
0
หน้าส่วนตัว
