บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
คนทั้งโลกโศกเศร้าคละเคล้าทุกข์
มิเป็นสุขเพราะเห็นการเข่นฆ่า
เห็นแม่พิมพ์อิ่มอุ่นหนุนวิชา
ถูกบีฑาครานี้ฝีมือใคร
อำนาจการแก่งแย่งรุนแรงนัก
คนที่รักสันติที่แดนใต้
ต้องเป็นเหยื่อเพื่อหลอมรวมพร้อมใจ
อีกเท่าไรจึงจะสามัคคี
ครูอาสาอีกมากต้องพรากถิ่น
เหมือนหยดน้ำหลั่งรินในถิ่นที่
ดับความร้อนผ่อนคลายร้ายเป็นดี
กลับต้องมีอันตรายในชีวัน
ขอผองไทยใต้หล้าลืมตาเถิด
เราร่วมเกิดใต้ธงไตรรงค์กั้น
ลุกขึ้นมาสมัครรักใคร่กัน
ดุจดั่งบรรพชนทนสู้มา
รวมพลังแรงใจไทยทั้งชาติ
เพื่อประกาศคุณครูชูคุณค่า
ร่วมกระตุ้นหนุนเกื้อเพื่อประชา
ได้หันหน้าปรองดองเถิดผองชน
ครูจูหลิงนิ่งไปอย่าได้เศร้า
ผองพวกเ