ชายน้อย
ไม่รู้จะเรียกความรู้สึกนั้นว่าอะไร
รู้แต่อยากให้เธออยู่ใกล้ยามอ่อนล้า
รู้แต่ต้องเป็นห่วงทุกทีที่เธอไกลตา
และรู้ว่าวันเวลามีค่า...ถ้ามีเธอ
เหนื่อยไหมคนดี
ฉันยังอยู่ตรงนี้ใกล้ ๆ
ต่อแต่นี้เธอจะไม่เดียวดาย
ฉันพร้อมจะรับรู้ความจริงใจด้วยกัน
หลับตาลงสิช้า ๆ
หากว่าเหนื่อยล้ากับความฝัน
และเมื่อเธอลืมตาขึ้นในเช้าอีกวัน
เธอจะพบว่าความฝันนั้นไม่ไกลเลย
ฝากดูแลความรู้สึกกัน
เวลาไม่มีฉันไม่อยู่ใกล้
ฝากให้เธอเก็บความห่วงใย
เอาใจใส่มันบ้างเมื่อห่างกัน
อยากห่มฟ้าให้กับเธอในคืนหนาว
แล้วเอาหมอนรูปดาววางไว้ใกล้ใกล้เธอ
จะเปิดโคมไฟรูปพระจันทร์ที่เธอใช้มันสม่ำเสมอ
และกระซิบข้างหูเธอว่าจงหลับ
3
0
0
หน้าส่วนตัว
