..๏ หยิบดินสอเตรียมไว้ตั้งใจขียน สู้พากเพียรตามกฏบทแผนผัง กลับนึกหวั่นคำค่อนย้อนจิตยัง จะประดังทับถมจนจมใจ ลานชลาอารมณ์เคยพรมฝัน ต้องแปรผันจนปากเหมือนยากไข เอื้อนมาอึ้งตรึงพจน์กำสรดใด จะเท่าในอุราของข้าฯนี้ กำแพงขวางเขื่อนธารกันดารแห้ง เหมือนจิตแล้งจินตนาราศักดิ์ศรี เคยดินชุ่มชอุ่มพร่างข้างนที ก็สิ้นดีด้วยแดดที่แผดพราย ขจีพฤกษ์ตรึกนิ่งในกิ่งโกร๋น ลิงทะโมนรอรางให้สางสาย แอบน้ำตาค่าต่ำเขาย่ำกราย ฤๅร้อยพ่ายคือเรา..เศร้าเหลือเกิน! ๚ะ๛
16
0
0
หน้าส่วนตัว
