เป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ชอบความซึ้งความหวั่นไหว น้ำตาคลองอแงเอาแต่ใจ ทั้งเอะอะโวยวายต่างต่างนานา และเธอ...ผู้ชายคนหนึ่ง ที่ไม่เคยซึ้งไม่เคยหวานไม่เคยหวือหวา เงียบสุขุมพูดน้อยตลอดเวลา ยังขอรับหัวใจบ้าบ้าของฉันไปดูแล ไม่เคยเลยที่เธอจะทิ้งขว้าง มีแต่ถนอมดูแลอย่างไม่มีข้อแม้ ทั้งที่ไหน เมื่อไร เธอก็แคร์ เธอไม่เคยผันแปรเปลี่ยนแปลงไป และแล้ว...ฉันคนหนึ่ง ก็เกิดซึ้งที่เธอรัก เอาใจใส่ เพราะเธอดีกับฉันยิ่งกว่าใครใคร ขอสัญญาด้วยใจ... ...จะรักเธอไปตราบเท่าที่เธอรักกัน