ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
จะรู้ว่าโลกนี้มันกว้างใหญ่.....ก็ต่อเมื่อเราได้ออกเดินตาม
จะรู้คุณค่าของอะไรในสักอย่าง.....ก็ต่อเมื่อเราได้เสียมันไป
จะรู้ความหมายของฟ้าหลังฝน.....ก็ต่อเมื่อเราผ่านพ้นมันมาได้
จะรู้ว่ายังมีเรื่องอีกมากมาย.....ก็ต่อเมื่อเราเปิดใจยอมรับมัน
จะรู้เวลาของดอกไม้บาน.....ก็ต่อเมื่อเราเฝ้าติดตามอยู่อย่างนั้น
จะรู้ว่าเสียงหัวเราะมันมีค่า.....ก็ต่อเมื่อเราเสียน้ำตาในสักวัน
จะรู้ถึงความในใจของกันและกัน.....ก็ต่อเมื่อเราได้พูดมันออกไป
จะรู้ว่าอะไรที่เรียกว่าคิดถึง.....ก็ต่อเมื่อในความคิดคำนึงมีใครสักคน
จะรู้ความหมายในคำรักสักหน.....ก็ต่อเมื่อมีใครบางคนให้หวั่นไหว
จะรู้ว่าค่ำคืนนี้คงไม่เงียบเหงา...