กลอน - กลอนกำลังใจ

กลอน โคลง กาพย์ยานี

กลอนดีๆนับแสนกลอนจากนักเขียนมากมาย ผู้ถ่ายทอดเรื่องราวความสุข เศร้า เหงา รัก จากคมความคิดสู่คมอักษร

อภัย

พี่ดอกแก้ว

ฉันมุ่งหมายจะไปทำความดี 
เพื่อโลกนี้มีสุขไร้ทุกข์หมอง 
แต่ระหว่างทางนั้นฉันเพลินมอง 
จึงล้มกองเสียหลักทุลักทุเล 

รอยบาดเจ็บตามกายมีหลายแห่ง 
ขาก็แพลงเส้นขัดเดินปัดเป๋ 
แขนก็ยอกศอกแตกหน้าเหยเก 
ฝันรวนเรเพราะเท้าก้าวไม่ดี 

ฉันไม่โทษใครอื่นหรือพื้นหน 
แต่โทษตนสะเพร่าเมาแสงสี 
เดินไม่มองกองหินอันมากมี 
จึงล้มลงตรงนี้ที่กึ่งทาง 

ฉันตั้งใจจะไปสร้างเมตตา 
แผ่ความเย็นทั่วหล้าไร้บาดหมาง 
ไม่ถือโทษโกรธใครใฝ่ละวาง 
แต่ทุกอย่างสะดุดลงตรงเท้าตน 

จึงแสนโกรธโทษเท้าก้าวผิดพลาด 
เสียโอกาสทำดีไปหลายหน 
ฉันอดให้อภัยใครหลายคน 
ก็เพราะเท้าเป็นต้นเหตุขัดบุญ 

ฉันเฝ้าบ่นจนเพ้อละเมอพร่ำ 
				
 2112    28    0