เมจิคเชี่ยน
ในวันที่ฉันได้รู้ว่า...รักเธอ
ก็สายไปแล้วที่จะพร่ำเพ้อ เรียกร้องมองหา
ความรักเป็นดั่งละออง ปลิวไปพร้อมกับฝุ่นไกลลับตา
เมื่อฉันหายไปโดยไม่ร่ำลา...เธอมีน้ำตาเสียใจ
ในวันที่เธอ...เข้มแข็ง
ฉันกลับอ่อนแรง หัวใจแผ่วเบาเกือบไร้การเคลื่อนไหว
สิ่งสำคัญที่สุด ฉันกลับทำลายมันอย่างไร้เยื่อใย
ไม่สามารถเริ่มต้นใหม่ ยากเกินให้อภัยเธอเอ่ยมา
ในวันที่ฉันอยากให้...ลมพัดหวน
เธอเริ่มทบทวน ความจริงที่อยู่ตรงหน้า
กลับมาก็ไม่เหมือนเดิม รังแต่จะเพิ่มรอยน้ำตา
ฉันฝืนยิ้มออกมา ก่อนจะจากลาพร้อมคำว่า... ไม่เป็นไร
ไม่เป็นไร เป็นแค่คำพูดจากลมปาก
แท้จริงภายในเสียใจมาก น้ำตาพร่าไหว
สายน้ำไม่มีวันไหลย้อนกลับ
1029
7
0
หน้าส่วนตัว
