สตรีงาม แม่ทรามเชย เอ๋ยนวลน้อง ผิวดุจทอง มองเนื้อนาง มิสร่างถอน หรืองามใจ หรืองามหน้า แม่งามงอน อรชร อ่อนเอวองค์ อนงค์นวล..... งามพักต์พริ้ว หวิวยอกใจ พิไลลักษณ์ ชวนสมัคร รักใคร่นาง ให้สร่างสรวล นางกุลา ล้าดวงใจ คิดใคร่ครวญ..... บุคคลใด ใครใยล้วน หวังนวลงาม ด้วยตัวด้อย ถ้อยทีท่า ว่าน่าเกลียด บ้างด่าเสียด เบียดวาจา ว่าล้นหลาม ถึงรูปชั่ว ตัวที่ดำ ใช่ว่าทราม......... กุลางาม น้ำใจนี้ มีมากมาย.......... ตัวที่ดำ ร่างที่ต่ำ ระกำเศร้า โอ้ตัวเรา เหงาเช่นนี้ มีใครหมาย
1647
4
0
หน้าส่วนตัว
