White roses
จากวันนั้น..ถึงวันนี้..ห้าปีกว่า
กาลเวลา..ผ่านไป..คล้ายความฝัน
วันเดือนปี..เคลื่อนไป..เท่าไรกัน
ยิ่งนับวัน..ว่างเปล่า..ไม่เข้าการณ์
ผ่านไปแล้ว..สินะ.ฝันร้ายร้าย
แต่แผลใจ..นั่นสิ..ต้องสมาน
คงจะต้อง..เยียวยา..รักษานาน
เพราะว่ามัน..เป็นแผลเป็น..เด่นกลางทรวง
หลากหลายเรื่อง..ผ่านไป..ในชีวิต
ยังมีเพื่อน..ช่วยสะกิด..คอยเป็นห่วง
เป็นเพื่อนที่..แสนดี..ใช่หลอกลวง
คอยทักท้วง..ห่วงใย..ในรายวัน
ยังมีเพื่อน..อีกมากมาย..เป็นเพื่อนใหม่
ก็คอยส่ง..กำลังใจ..ให้สุขสันต์
ความโศกเศร้า..เหงาใจ..หายไปพลัน
ยิ่งนับวัน..มิตรภาพ..ซาบซึ้งใจ
กุหลาบขาว..ดอกใหม่..ใกล้จะเกิด
จะต้องเลิศ..หรูเด่น..เป็นด