กันนาเทวี
แปลกดีไหมกับใจเคยสุดรัก
มาหาญหักกลายกลับเกลียดสุดแสน
เคยสัมพันธ์คบคุ้นยิ่งกว่าแฟน
เคยแนบแน่นไมตรีที่พึ่งพา
ฤๅสนิทมากไปได้เห็นชัด
สารพัดบกพร่องเลยมองหา
ชักรำคาญจับผิดทุกเวลา
เหมือนดังว่าคับข้องต้องขัดใจ
แทนที่จักรู้ใจให้ปรับเปลี่ยน
ต่างก็เรียนรู้ได้เห็นใจใส
ให้โอกาสเพื่อนกันแก้กันไป
เริ่มต้นใหม่ดีกว่าอย่าถือตน
อภัยคือที่สุดหยุดเจ็บช้ำ
ไม่ตอกย้ำซ้ำเติมเพิ่มคำบ่น
ดีต่อกันบางทีต้องยอมทน
อภัยคนอภัยเขาไม่เมามัว
มีอัตตาตัวตนมักยืนยัน
ฉันคือฉันอย่างนี้ก็ใช่ชั่ว
รับได้ไหมรับได้ใช่เล่นตัว
ยอมลงหัวให้ใครฉันไม่ยอม
ละอัตตาตัวตนคนหัวดื้อ
มายึดคืออภัยใจหวานหอม