ตราชู
จั่นห้าว
กลอน กลบทเสือส้อนเล็บ
เมื่อเสือลายร้ายเหลือเป็นเสือหลุด
แค้นขัดสุดสาหัสเคืองขัดแสน
ถึงคราวปวดรวดร้าวครั้งคราวแคลน
จึงหลบแล่นไปประสบแหล่งหลบภัย
บาดแผลพร้อยรอยแผ่เป็นแผลพิษ
ยิ่งสุมคิดเคียดคลุ้มดั่งสุมไข้
ถึงกาลกูกลับบ้านเมื่อกาลใด
ต้องทำไอ้พวกระยำที่ทำกู
แม้ไร้เล็บเจ็บใจทั้งไร้เขี้ยว
ยังเริงเรี่ยวโลดเหลิงแรงเริงสู้
คงเหลี่ยมลายร้ายเหี้ยมเล่ห์เหลี่ยมคู
ให้มันรู้แม่นมั่นให้มันระวัง
กลบทพยัคฆ์ข้ามห้วย
เสือก่อกิจคิดการสามานย์กิจ
เก็บความคลั่งประดังคิดแผลงฤทธิ์คลั่ง
เราอย่าพลั้งเพลี่ยงพลำลงพล้ำพลั้ง
เราคือพรานพร้อมพรั่งกำลังพราน
พรานล่าเสือ สมยาต้องล่าเสือ
ที่มันพล