แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า
ต้นข้าวรำพัน
ยืนร่ำไห้พร่ำรำพันกับจันทร์โศก
วิปโยคคิดถึงเจ้าพิมขวัญ
แสนคำนึงถึงมือเรียวเกลียวสัมพันธุ์
เจ้าพิมขวัญข้าวรอเคียวมาเกี่ยวรวง
เคยปัก ไถ หวาน ดำ เมื่อครั้งก่อน
เคยขุดล่องทางธารน้ำใสสวย
เคยโบกไล่นกกาเคยอำนวย
ข้าวจึงสวยเขียวงามทั่วทุ่งนา
บันนี้เจ้าจรจาก ณ หนไหน
หรือว่าใครพรากเจ้าข้าวเฝ้าหา
ฝากบอกจันทร์ที่หม่นหมองกลางนภา
โปรดเถิดหนาส่งข่าวข้าวเฝ้าคอย
ข้าวสัญญาจะรอข่าวเจ้าคืนถิ่น
จะมิสิ้นศรัทธาแห่งคำขอ
เพียงเพื่อหวังคำอฐิธานเท่านั้นพอ
แม้จะต้องยืนเฝ้ารอจนแห้งตาย
.
.แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า
17