หยดน้ำฟ้าหยาดน้ำฝนหล่นจากฟ้า พริ้วพัดพาเพียงพิรุณค้ำจุนหรือ กระชับมือผ้าผวยช่วยสองมือ ครืนครืนคือคำเคียงเสียงทำนอง แสงสว่างพร่างตาฟ้าสว่าง สบสิ่งสองเสยสางวางคู่สอง เคยประคองน้องตามยามไข้ครอง มาหม่นหมองหม่นหมางระคางไป ปิดน้ำท่าเถิดหนอมิรอท่า หวิดหวั่นไหวเหว่ว้าคราอ่อนไหว บอกกับใจเดี๋ยวก็กลับมารับใจ รอเรื่องร้ายลบลายกลายเป็นดี ล้มตัวแล้วนิทราหลับตาแล้ว หวิวหวาดแว่วหวั่นหวาดอนาจศรี แล้วนรีหยิบหนาท่องบาลี ไล่หลบลี้หลีกหลบด้วยครบมนต์ ...
1844
11
0
หน้าส่วนตัว
