หิ่งห้อย เพียงดิน ณ ทุ่งดอกจาน
นั่งริมหนองมองคางคกหมกตัวอยู่ มันแอบดูตัวข้าเวลานี้ มันยิ้มเยาะตัวข้าทำท่าที ดูมันมีความสุขไม่ทุกข์ใจ เจ้าคางคกยิ้มเล่นเป็นอาวุธ หยามมนุษย์ทุกคนบนโลกนี้ มันยกย่องพวกมันปัญญาดี ไม่เคยมีปัญหาฆ่ากันตาย มันไม่ชอบขัดแย้งแบ่งวรรณะ ไม่เอาชนะขู่เข็ญเห็นแก่ได้ มันติเตียนพวกมนุษย์สุดบรรยาย มันท้าทายอวดรู้กว่าหมู่คน มันรู้ธรรมรู้โทษไม่โกรธแค้น มันสุขแสนสบายใจไม่สับสน มันกินอิ่มหลับสบายได้เหมือนคน ไม่ดิ้นรนเดือดร้อนให้อ่อนแรง มันว่าคนกิเลสหนาปัญญาอ่อน เห็นเดือดร้อนร้องบ่นทุกหนแห่ง ผู้ยากจนเรียกร้องว่าของแพง ผู้ดีแกล้งขึ้นราคาหากำไร เจ้าคางคกยกปัญหาว่าคนโง่ ชอบทำโชว์เอาหน้าหา
1493
3
0
หน้าส่วนตัว
