โกฏิดารา
*************************************
มองผ่านโลกวุ่นวายไร้ความนิ่ง
มองทุกสิ่งกระเซ็นซ่านผ่านลมหนาว
มองใบไม้หล่นแห้งกลางแสงดาว
น้ำค้างพราวผ่านยอดหญ้าเวลาเย็น
โลกผันเปลี่ยนเวียนไปไม่เคยหยุด
ทั้งเกิดผุดผ่านมาให้ตาเห็น
ทั้งลับตาหารู้ไม่อยู่เป็น
หาใดคงค้ำเช่นนิรันดร์กาล
ที่กำเนิดมาได้ไม่อยู่สุข
วนวิ่งในความทุกข์เหลือสมาน
สารพันสิ่งเร้าเข้ารุกราน
ตามสันดานอยากได้ในใจคน
ครั้นแตกดับที่เก็บไว้ให้เสียเปล่า
ไม่อาจเอาติดไปได้สักหน
หล่อหรือสวยรวยหรือดีมีหรือจน
ยามล่วงพ้นเหลือผลกรรมที่ทำมา
ปวงมนุษย์หรือล่วงซึ่งบ่วงบาศ
มีอำนาจสักเท่าไรไม่อาจท้า
อำนาจแห่งมัจจุราชตามติดมา
ดั่งเงาแห่งกายาของ
885
2
0
หน้าส่วนตัว
