เพียงพลิ้ว
ลมรักล่องลวงใจให้ลุ่มหลง
หลอกอนงค์ร้ายเล่ห์สิเน่หา
มนต์พระพายโชยพัดซัดอุรา
หมายใจคว้ารับลมหวังชมเชย
ไขว่ได้เพียงเสียงพรมลมลมแล้งแล้ง
โศกแสลงลำบากยากเฉลย
ลมสลายเพียงพลิ้วริ้วรำเพย
ยากจะเปรยกล่าวเอื้อนอกเปื้อนนัย
ลมล่องร้องบรรเลงบทเพลงผิว
ไม่รู้หิวเสน่หามาแต่ไหน
รินระรวยด้วยทีท่ามาทวงใจ
ถาม..เมื่อไรหยุดลวงรักในสักครา?
ชะรอยว่าหลงลมสุดขมขื่น
ไห้สะอื้นแคล้วคลาดดังปรารถนา
ยามตระหนักรักล่องนองน้ำตา
ลมรักลาพัดไล่ไปตามคิว
ลมลวงจริงนิ่งหลอกบอกด้วยเถิด
ใจฉันเพริดหลงนัยขมสายลมหวิว
ใจกี่ดวงลมลวงซัดพัดปลิดปลิว
ลมลวงหิวเสน่หามาทุกยาม
สายลมหวานผ่านพลิ้วใจปลิวไหว
น้ำคำ