ผลิใบสู่วัยกล้า
หมดหนทางสร้างฝัน
ทุกเส้นทางย่างก้าวราวมืดมิด
ดำสนิทลิดรอนบันทอนฝัน
กินน้ำตาต่างข้าวทุกเช้าวัน
ยามเหลือบหันหาไปไร้คนแล
มองท้องฟ้าคราครึ้มเคร่งขรึมนัก
เหมือนกับดักด่านร้ายส่ายกระแส
ชะตาต่ำย้ำปล่อยให้ลอยแพ
ไม่เหลียวแลให้บ้าใบ้ไร้วิญญาณ
ต้องอดมื้ออิ่มมื้อหรือชีวิต
ใครลิขิตขีดเขียนเพียรประสาน
ให้ดิ้นรนทนทุกข์ทรมาน
กัดก้อนถ่านถูไถไร้ราคา
กระท่อมเก่าเสาผุดังกรุศาล
คือสถานพักยามตามประสา
หลังคารั่วยั่วฝนก็ทนมา
เพียงหลับตาฝันดีแค่นี้พอ
หากสิ้นลมจมจิตใครคิดหวน
ใครเล่าชวนเก็บไฟฟืนมายืนก่อ
ใครเล่าใครคอยช่วยหามานั่งรอ
เก็บกวาดตอเถ้าถ่านปานหนอนคัน
หากชาติหน้ามาเกิดขอเกิดใหม่
1928
14
0
หน้าส่วนตัว
