เพชรพรรณราย
มีเรื่องราวคราวหนึ่งจะพึงเล่า
ยกเรื่องเอาเข้าความคิดพินิศเห็น
สาระดีมีหรือไม่ใช่กฏเกณฑ์
แต่ล้วนเป็นเช่นเรื่องเล่าเรากล่าวมา
แรกเริ่มต้นคนกลุ่มหนึ่งซึ่งมีหวัง
ไม่รอรั้งตั้งหน้าไปในปรารถนา
หวังร่ำรวยด้วยสินทรัพย์นับเงินตรา
สู่ศาลาหาอาจารย์ท่านช่วยที
ก้มกราบลาตรงหน้าพระผู้ละกิเลศ
กล่าวถึงเหตุเจตจำนงประสงค์ที่
เรามาหาหวังท่านช่วยอำนวยชี้
ชุบชีวีที่ยากแค้นแสนทรมาณ
ท่านอาจารย์ขานคำนำธรรมเอ่ย
โยมเจ้าเอยจะเปรยสอนดับร้อนผ่าน
ความขยันหมั่นเพียรสู้รู้การงาน
สุจริตคิดอ่านไปจะได้ดี
มีศีลธรรมประจำไว้อย่าได้ขาด
ใจมุ่งมาตรปรารถนาอย่าล้าหนี
ลดละเลิดเพิกอบายหมายชีวี
ก็จักมีศรีทรัพย์อย