นั่งเล่นคอม รอเค้า จนบ่ายคล้อย ตาละห้อย คอยหา จะมาไหม ตากะตุก ข้างขวา คงร้องไห้ พี่ออฟไลน์ เสียแล้ว คงติดงาน ทราบทั้งทราบ ว่าพี่ เค้าไม่ว่าง แต่น้องนาง ยังรอ น่าสงสาร ใจหนอใจ ทำไม ถึงร้าวราน จึงเขียนสาร ผ่านโพเอม ถึงพี่ชาย พี่พายุ เจ้าคะ มัทรออยู่ นั่งนิ่งดู เว็บไซน์ ไม่หนีหาย จะเนินนาน จะรอ ด้วยดวงใจ กว่าจะได้ พูดคุย มันยากเย็น บางวันเรา รอเค้า เค้าไม่ว่าง วันเค้าว่าง เค้ารอ เราไม่เห็น วันเราว่าง เค้าก็ว่าง นั้นยากเย็น หรือว่าเป็น บุพเพ แต่ปางบรรพ์
1977
9
0
หน้าส่วนตัว
