ม้าก้านกล้วย
หล่นละลิ่วลอยลมลงจากขั้ว
มาเกลือกกลั้วกราดกล่นบนดินด้าว
เมื่อลมแล้งพัดสะท้านผ่านหนหาว
คงถึงคราวผลัดใบไล่ชรา
เพราะร้อนรนดลใจในระแหง
ใบจึงแห้งกรอบเกรียมเตรียมถลา
ยอดยังหยุดชื่นชูรู้เวลา
แล้วโรยราร่วงละล่องต้องแรมร้าง
ผลัดเพื่อผลิพลัดพรากจากเพื่อเกิด
รอวสันต์อันจะเพลิดจะเพลินพร่าง
รอฝนใหม่ในวันพรุ่งวันรุ้งราง
เพื่อจะสร้างพงไพรให้เขียวคืน
จึงต้องยอมปลดปลงลงจากขั้ว
ยอมแลกตัวให้ต้นใหญ่ยังได้ชื่น
ยอมร่วงโรยโปรยปรายบนพ่ายพื้น
ยอมกล้ำกลืนสลัดใบไปตามลม
เป็นดุจคำภีร์ของชีวิต
ที่ลิขิตแทนคำพร่ำผสม
เก่าไปใหม่มาคือคารม
ยอมระทมแลกเถลิงระเริงสราญ
เคยพบเห็นสิ่งใหม่ใหม่มาไม่น้อย
ได้เรียงร้อ
1564
4
0
หน้าส่วนตัว
