ในอ้อมกอดของรัตติกาล ในค่ำคืนยาวนานและเหน็บหนาว บนฟ้าพร่างแสงวับระยับพราว ของหมู่ดาวในราวฟ้าน่าภิรมย์ ในอ้อมกอดของสายลมหนาว ผ่านช่วงคืนนานยาวเอารักห่ม ใจสองใจอยู่เคียงใกล้มิให้ตรม เย็นเพียงลมหากอุ่นใจยามใกล้กัน ยามแสงทองส่องฟ้ามาแย้มยิ้ม ยังเอมอิ่มในรักสลักมั่น มือกุมมือใจอิงแอบแนบผูกพันธ์ มิเคยหวั่น วันหน้าจะมาเยือน หอมกรุ่น ๆ ไออุ่น กรุ่นจากชา ลอยเชื่องช้า อ้อยอิ่่งยิ่งดูเหมือน บทเพลงลา แห่งรักจักมาเตือน กำลังเลือนลาจากไปกับสายลม
1276
4
0
หน้าส่วนตัว
