..สีน้ำฟ้า..
เสียงเข็มนาฬิกา.. ไต่ระดับไปข้างหน้าไม่หยุดยั้ง
เสียงหัวใจดื้อยังเดินดังไม่รู้จักเหนื่อยล้า
เสียงลมหายใจแผ่วเบา ควบคู่ไปกับเสียงนาฬิกา
ทุกสรรพเสียงเรื่อยและโรยราตามเวลาที่หมุนไป
ฉันเจ็บแปลบหัวใจนับล้านครั้งผ่านเลย
หน้าตาคุณก็ยังเฉยเมย ไม่หวั่นไหว
บอกไม่ถูกเหมือนกันว่ารักเราเป็นอะไร
จะเยียวยาจุดใด..รอยร้าวก็ปริเพิ่มขึ้นทุกวัน
ก็รัก.. ยังรัก.. และรักมาก รักเสมอ รักกว่าใคร
แต่ทำไมถึงต้องเจอฤทธิ์ความผกผัน
ทำใจเสียเถอะ.. เตรียมตัวรับไว้เลยว่าเราต้องจากกัน
อีกไม่ถึงสามสิบวัน เอ่ยลาความผูกพันระหว่างเรา
ก็รัก.. ยังรัก และรักมาก รักเสมอ ไม่ว่าวันไหน
คงคิดถึงมากกว่าใคร คงร่ำไห้ ในวัน