จำห่างเดือนห่างดาวสักคราวก่อน แล้วจะย้อนกลับมาทิวาใหม่ เดือนจำจางร้างแรมซ่อมแซมใจ ยังหวั่นใน...ใจอาดูรคนคุ้นเคย สุดภิเปรยเอ่ยความนัยให้กระจ่าง ระเบียงทางวางวาดมิอาจเผย สุดทางรักได้ตระหนักเหมือนอย่างเคย ช่างเกินเลยกว่าอารมณ์จะบ่มทัน มาดว่าใจจะหมายมั่นสัมพันธ์จิต ถึงสถิตปิดเลศนัยดั่งใฝ่ฝัน พร้อมกวาดดาวกวาดเดือนนับเรือนพัน มากำนัลเป็นของขวัญ...วันหวลคืน
690
6
0
หน้าส่วนตัว
