นกตะวัน
ผมกับปริญญ์เดินไปยังสนามหญ้าฝั่งตรงข้ามกับหนองขิง ส่องกล้องดูนกตามชายป่า แล้วหันกลับมามองดูความงามของหนองขิงเมื่อดวงตะวันเคลื่อนคล้อยต่ำลงทุกขณะ แลเห็นผืนน้ำใสแจ๋วที่สะท้อนภาพหมู่แมกไม้หน้าบังกะโลลงไปในน้ำ นานๆสักครั้งจึงมีปลาว่ายขึ้นมาฮุบที่ผิวน้ำจนเกิดคลื่นน้อยๆที่ค่อยๆแผ่ออกเป็นวงกว้างแล้วเลือนหายไป แม้ในในท้องฟ้าเหนือหนองขิงยามนี้ยังมี นกแอ่นใหญ่หัวตาขาว 4 ตัวบินไล่ตามกันไปอย่างรวดเร็ว
เหล่าแอ่นใหญ่ไล่กันฉับพลันร่อน
มิเคยผ่อนพักแรงหรือแหนงหน่าย
ต่างบินกันขยันลอยเคลื่อนคล้อยย้าย
สวิงสวายเหวี่ยงร่างกางปีกมา
ตัวสีคล้ำดำน้ำตาลผ่านเร็วรวด
ดั่งจรวดพุ่งจี้รี่เข้าหา
ปีกดั่งพายค