เพียงพลิ้ว
ไม่ใช่แต่โคแก่หากินหญ้าอ่อน
ตั้งแต่อ้อนแต่ออกแม่บอกขาน
เจ้าควายน้อยหลงกล้าอ่อนแต่ก่อนกาล
หลงรสหวานจนบากหน้ามาลิ้มลอง
แม้ชาวนาล้อมรั้วกลัวควายเข้า
มานั่งเฝ้าบอกกล้านี้มีเจ้าของ
เจ้าตัวน้อยดันทุรังหวังหมายปอง
หวังครอบครองท้องนากล้าเขียวสด
โดนไม้หวดปวดตัวไม่กลัวเจ็บ
นึกแต่เก็บเกี่ยวกินกล้ามาให้หมด
เชือกตะพายถูกดึงไปไม่รันทด
เพราะหลังรสกล้างามตามใจนึก
ถูกขังไว้ในคอกพังออกไป
คิดในใจถึงรสหวานพาลคักคึก
ผลตามมาเป็นอย่างไรไม่รู้สึก
มัวทักทึกกลิ่นหวลชวนให้ติด
ควายเอ๋ยควายน้อยเจ้าด้อยนัก
มิรู้จักหักห้ามใจไม่ให้คิด
เจ้าควรรู้สิ่งไหนไม่มีสิทธิ์
ควรห้าจิตหาญใจไม่ให้ชิน
เข้าใจดี
2269
21
0
หน้าส่วนตัว
