ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
มิเคยลืมความรักสลักมั่น
สายสัมพันธ์เจียนขาดมิอาจถอน
สำนวนกานท์เพ้อพร่ำยินคำวอน
สำนึกย้อนความหลังครั้งเนิ่นนาน
เคยร่วมรจน์บทกลอนสุนทรเสนาะ
เคยชื่นชมกวีเพราะสนุกสนาน
เคยเย้าหยอกหลอกยั่วกลั้วชื่นบาน
เคยอาจหาญบอกรักปักแน่นตรึง
ฤดูกาลผ่านผันวันเดือนล่วง
สัมพันธ์ใจสองดวงแยกขาดผึง
ในส่วนลึกดวงจิตคิดคำนึง
รักนั้นยังเป็นหนึ่งในหัวใจ
ไม่รู้เลยว่าต่างก็เจ็บช้ำ
โศกระกำน้ำตาอาบหน้าไหล
นึกเพียงเราเศร้าซมตรมกว่าใคร
เพียงเก็บไว้แน่นอกนรกกุม
รักไม่จางลงสักนิดพิษเพาะบ่ม
อุระตรมทุกข์ขังดั่งเพลิงสุม
ถวิลหวังนั่งเศร้าราคเร้ารุม
อยากเป็นครุฑยุดอุ้มเข้าฉิมพลี...