แอ็ปเปิ้ล
ฉันเป็นเพียงหนึ่งมนุษย์ผู้ก่อเกิด
จากผู้ให้กำเนิดเกิดเป็นฉัน
ฉันเป็นเพียงหนึ่งมนุษย์ผู้มีฝัน
คอยสร้างสรรค์คำรำพัน...บทกวี...
ฉันเป็นเพียงหนึ่งมนุษย์ผู้มีรัก
และประจักษ์ในรักแท้ประเสริฐศรี
ฉันจึงเรียงร้อยแต่งถ้อยวจี
เป็นกวีเสริมแต่งแทนค่าคุณ
แด่สตรี ผู้เลอค่านามว่า...แม่..
สำนึกแน่ความปรานีที่อบอุ่น
จากความรักเอื้อเฟื้อแม่เกื้อกูล
บริบูรณ์สมค่าว่า...ชนนี...
เป็นพระพรหมในใจของลูกลูก
แม้ทุกข์สุขผูกพันไปในทุกที่
รักของแม่มีท่วมท้นปฐพี
เปรียบฟ้ากว้างไม่อาจที่จะเทียมทัน
เป็นดั่งเทียนส่องนำทางชีวิต
เป็นดวงจิตสูงค่ากว่ารำพัน
เป็นธารทิพย์ที่ส่งมาจากสวรรค์
เป็นทุกสิ่งสารพันจะเ
1299
4
0
หน้าส่วนตัว
