\"เพชรสังคีต\"
....น้ำค้างพราวดาวพร้อยลอยระยิบ
อีกนับสิบหริบรี้หรี่หรี่เรื่อย
กลางโพยมโลมหล้าจันทราเปลือย
ฉิวฉิวเฉื่อยเอื่อยออดลอดเมฆา
ครั้งหนึ่งเคยเชยชิดสนิทสนม
ร่วมชิมชมสมเสน่ห์ในเคหา
บุหลันผุดผ่องพรรณดั้นอาภา
เลื่อนลีลารสรักสลักใจ
ปทุมมาเหลื่อมแสงจันทราจับ
ดุจประดับละอองทองที่ผ่องใส
การเวกขานลั่นสนั่นไพร
สำเนียงพรั่นสั่นไหวในราตรี
สไบโบกบิดพลิ้วลิ่วลมพัด
ทับทรวงผลัดผลอยไปไม่คงที่
สุคนธ์ชื่นตื่นตามาลินี
ทั้งจำปีจำปาน่าภิรมย์
จนสงัดเงียบเสียงสำเนียงดึก
ยังหวนนึกถึงคู่เคยสู่สม
ม่อยหลับไหลในบรรถรร้อนระทม
หวังวันใหม่คลายตรมได้ชมนาง ฯ
965
1
0
หน้าส่วนตัว
