ต้นไม้ของอ่วง
สายลมหนาว พราวพร่างพัด สะบัดใบ
กอไม้ไหว ต้นไผ่ลู่ โอนเอนสั่น
น้ำก็เย็น ลมก็พัด ทั้งคืนวัน
ให้หวาดหวั่น สั่นสะท้าน กาลผันแปร
ลมกระโชก น้ำกระเซ็น เห็นห้องใจ
อยู่แห่งไหน ใจนะใจ เคยมั่นแท้
มาวันนี้ เงียบเย็นเหงา หนาวรังแก
ดั่งไขแข เคยขับขาน พาลหนีไกล
หนาวคราวนี้ อยู่คนเดียว เปลี่ยวใจนัก
ทั้งหนาวรัก อีกหนาวกาย ให้หวั่นไหว
อยู่ไหนหนอ รักเก่าเก่า เคล้าอุ่นไอ
อีกห่วงใย ก่อนนั้นไซร้ ให้แก่กัน
ขอเถิดใจ ช่วยส่งใจ สุกสกาว
ใจกันหนาว เมื่อคราวรัก สมัครมั่น
โปรดเถิดใจ กลับมารัก ภักดิ์นิรันดร์
ขอใจนั้น คู่ใจนี้ นานเท่านาน...
1938
2
0
หน้าส่วนตัว
