ดอกบัว
ฝากแสงพรายปลายฟ้าที่วาวแสง
สื่อแสดงความซึ้งคะนึงหา
จากใจหนึ่งสกาวนวลนภา
ทามฟากฟ้าส่งถึงทบทวี
คนทางโน้นเป็นไงใจไถ่ถาม
ในองศาที่ต่างจากตรงนี้
เหงาบ้างไหมเป็นไข้หรือสบายดี
กล่าวมาให้ทางนี้ได้ชื่นใจ
อาจไม่มีเวลามาเจอะเจอ
แววตาเธอตรึงชัดวาวไสว
เรามีกันผูกพันส่องอำไพ
ดุจแสงพรายมิไกลจากฟ้านั่น
ท่วงทำนองจังหวะของใจเต้น
ดังบรรเลงกังวานรัดใจฉัน
ทุกหายใจมิเร้นเน้นกัปกัลป์
แววตานั้นตรึงชัดกำกับกานท์
ระหว่างรอคำตอบผ่านพรายรุ้ง
จึงเพียรปรุงแต่งกลอนอักษรสาสน์
เธอมาสบพบสุขรื่นสราญ
จากคำสาสน์กมลมาปรนเปรอ
แสงพรายรุ้งวาวแววส่องแจ้งจิต
เมื่อเธอพิศตอบกลับมาเสนอ
ซาบซึ้งห้วงกล
1345
6
0
หน้าส่วนตัว
