ปริญญา อินทร์อุดม
ตั้งแต่เราพบกันฉันอบอุ่นจึงขอบคุณเวลามาเสมอที่จัดสรรวันเวลาให้มาเจอรู้จักเธอเหมือนฝันอันเลือนลางแต่ในความลางเลือนคล้ายเพื่อนแท้คอยดูแลรับรู้อยู่เคียงข้างมิเคยหวั่นจะถูกทิ้งกลิ้งกลางทางจนไฟฟางดับสนิทด้วยพิษงงบนเส้นทางกวีที่เดินอยู่เธอเป็นผู้กรุณาเดินมาส่งก้าวที่เดินมาด้วยกันจึงมั่นคงมิพะวงอุปสรรคที่ดักรอทางกวีในหัวใจไฟสว่างแม้เส้นทางยังไกลจะไปต่อคล้ายมีคนรับลูกที่ถูกคอคอยยืนรอ ส่ง-รับ ปรับแผนเกมเหมือนกำลังตีถูกลูกขนไก่ด้วยหัวใจสนุกสุขเกษมภาพเธอจึงสดใสอยู่ในเฟรมและอิ่มเอมทุกหนกับผลงานหรือเรากำลังเล่น แบดมินตันรับส่งกันด้วยความสุขสนุกสนานเหนื่อยก็พักหนักก็ผ่อนทอนแรงทานร่วมประสานการเล่น เช่นมือทอง
3311
31
6
หน้าส่วนตัว
