ใจมันขุ่นมันขมจมโคลนคลั่ก มันหนักหนักในหัวมัวไม่หาย หน้าที่คว่ำช้ำใจไม่สบาย ผลสุดท้ายน้ำตามารื้นริน กี่ร้อยหยดรดลงตรงข้างแก้ม ไม่อาจแย้มยิ้มเยื้อนเหมือนก้อนหิน กลั้นสะอื้นฝืนไว้ใช่ว่าชิน ใจมันดิ้นโครมครามปรามไม่ฟัง อยากจะไปให้ไกลไกลลิบลับ อย่ามาเรียกให้กลับถ้าลับหลัง ไม่ต้องบ่นว่ารอขอไม่ฟัง จะไม่ยั้งฝีเท้าก้าวกลับมา ขอถามเพียงหนึ่งคำเพื่อจำจด ใช่ประชดประชันขั้นกล่าวหา ที่เคยพร่ำคำรักมักบอกมา เป็นเพียงหาใครฟังหรือตั้งใจ....
1559
4
0
หน้าส่วนตัว
