พิมญดา
@..น้ำตาริน สิ้นรักเล่ห์ เสน่หา
เขานำพา รักจากพราก หนีหาย
ปล่อยน้องช้ำ สะอื้น คืนแม่อาย
โธ่..ป้อจาย เมืองใต้ ใยใจดำ
@..สาวแม่อาย สะอื้น ขมขื่นนัก
ชายที่รัก มาหลอก ให้ชอกช้ำ
ข้าเจ้าร้อง ร้องให้ ใจระกำ
เพราะหลงเชื่อ นำคำ กำป้อจาย
@..หลงหื้อใจ มอบกาย แล้วหายจาก
ความลำบาก เกิดขึ้นมา น่าใจหาย
ลูกน้อยน้อย ก่อกำเนิด เกิดในกาย
นั่งร่ำให้ ลูกป้อจาย ใจรวนเร
@..เปิ้นคงเห็น ข้าเจ้าเป็น ขนมหวาน
รักบ่นาน พอเริ่มจาง ก็หันเห
เป็นจะใด หรือเปิ้นเป็น ผีทะเล
ขึ้นมาเห่ กล่อมสาว ร้าวฤทัย
@.อยู่อย่างไร้ ตัวตน หมองหม่นนัก
คนที่รัก เหินห่างกาย เขาผลักใส
มาวันนี้ ความเศร้
3643
13
0
หน้าส่วนตัว
