หมอกจาง
ขอโทษ..
ที่ฉันทำมันได้แค่นี้
รู้ ไม่พอทดแทนกับความรู้สึกดีดี
รู้ ว่าแค่นี้มันไม่มีความหมาย
เมื่อความรู้สึกที่เคยดีนั้นเปล่าค่า
ต่อให้เหตุผลเท่าดาวทั้งฟ้าก็เปล่าดาย
ยิ่งให้เหตุผล ยิ่งถม ยิ่งจมหาย
เหมือนทิ้งเม็ดทราย ลงเหวที่เงียบงัน..
ตื่นก็เจ็บ ก็เหน็บหนาว
นอน ก็ยังร้าวถึงในฝัน
พยายามเข้าใจตัวเองให้ได้ แต่ว่าใจไม่เคยเท่าทัน
ไม่มีขอบทำนบกั้น ระหว่างไหวหวั่นกับน้ำตา
ขอโทษ..
อย่าโกรธ หากเธอว่าเธอนั้นเศร้ากว่า
ไม่มีใครเข้าใจใคร ความเศร้าแทนไม่ได้ด้วยน้ำตา
เธอเศร้า ฉันเศร้า ใครเศร้ากว่า..
ที่สุด เราก็ต่างเสียน้ำตาด้วยกันทั้งสองคน..
1234
9
0
หน้าส่วนตัว
