...............จะสร้างใหม่กี่ครั้ง มันก็พังเหมือนเดิม สุดท้ายที่ทำได้ ก้มหน้ายอมจำนน.......... ก้าวต่อไปอย่างไรใจมันท้อ ยากจะต่อเติมสร้างก่อร่างใหม่ เพราะมันสิ้นไปแล้วในหัวใจ ที่ก้มให้ในชะตาพาชิวี ก็ทุ่มเททุกอย่างสร้างหมดสิ้น เหงื่อไหลรินแทบสิ้นกายสลายนี่ ผลที่ได้ให้เห็นเป็นเช่นนี้ คงยากที่วิธีผันให้ฝันคืน แม้แต่แรงพยุงกายหายไปหมด ใจสลดกายหมองต้องขมขื่น เมื่อมันท้อต่อชะตาพากล้ำกลืน คงยากฝืนยืนหยัดจัดเหมือนเดิม แพ้คือแพ้แก้ใหม่คงไม่ได้ ต้องยอมให้ในความจริงสิ่งที่เสริม แม้ความฝันส