ทินกร
อยากเป็นดาว เหนือใคร ในฟากฟ้า
จึงก้มหน้า ฝึกฝน ตนเสมอ
ให้พร้อมสรรพ กับความฝัน อันเลิศเลอ
เพราะต้องเจอ อุปสรรค ที่ดักคอย
แม้วันนี้ ไม่ใช่ดาว สวยพราวแจ่ม
ที่แทรกแซม หมู่ดารา พาเหงาหงอย
เป็นแค่เพียง ฝุ่นธุลี ที่ล่องลอย
ใจดวงน้อย ต้องต่อสู้ มิรู้ตรม
เราเป็นดิน ถวิลหา จะมาสู่
กับพวกหมู่ ดาวเด่น เห็นเหมาะสม
ปรารถนา เพียงให้ เขาได้ชม
และนิยม ยกย่อง ลอยฟ่องฟู
อันดวงดาว สูงเด่น ใช่เป็นสุข
หรือสนุก ทุกคราว สวยพราวหรู
ถึงคราดับ อับแสง แห่งเชิดชู
ก็ร่วงพรู สิ้นสลาย มลายไป
ตั้งสติ ดำริเห็น แล้วเป็นสุข
มิต้องทุกข์ ฤดี ที่หลงใหล
เลิกมุ่งมาด ปรารถนา มาครองใจ
สิ้นเยื่อใย ร่ำร้อง อยาก
968
13
0
หน้าส่วนตัว
