คิดถึงเสียงกระดิ่งแปดโมงเช้า คิดถึงเรื่องคอยเล่าให้ขบขัน คิดถึงเพลงชาติให้ร้องทุกทุกวัน คิดถึงความผกผันเมื่อวันวาน คิดถึงรอยลิขวิดรอยขีดเขียน คิดถึงครูที่พร่ำเพียรให้การบ้าน คิดถึงข้าวแกงเจ้าประจำในโรงอาหาร คิดถึงกองรายงานที่ไม่เคยเบา คิดถึงรูปการ์ตูนบนกระดาน คิดถึงการลอกการบ้านตอนเช้าเช้า คิดถึงเสียงกีตาร์คลอเบาเบา คิดถึงเพื่อนเก่าเก่าไม่ว่าใคร คิดถึงความผูกพันคำว่าเพื่อน คิดถึงภาพที่ไม่เลือนลางไปไหน คิดถึงเพื่อนที่กอดคอเคียงกันไป จะเก็บไว้เป็นความทรงจำไม่มีวันจาง