คนชรา เปรียบไฟ ใกล้มอดดับ ลองย้อนกลับ มองตน เมื่อหนหลัง อดีตช่าง คดเคี้ยว รกเรี้ยวจัง ในบางครั้ง วิบาก แสนมากมาย ความผิดหวัง พลั้งพลาด หวาดวิตก เคยสุมอก บีบคั้น แทบขวัญหาย การชิงดี เชือดเฉือน เหมือนนิยาย ยิ่งดูคล้าย ฝูงแร้ง แย่งซากเดน ต่างอยากมี อยากได้ ไม่จบสิ้น แม้มลทิน เกลือกกลั้ว มิกลัวเหม็น หลงลาภ,ยศ หัวโขน จิตโอนเอน คะนองเช่น โคถึก คึกมัวเมา จวบวาระ บั้นปลาย ท้ายชีวิต หวนพินิจ ถี่ถ้วน ล้วนโง่เขลา แท้ทุกข์,สุข ชั่ว,ดี อยู่ที่เรา จะ