อินทรีน้อย
เขาบอกว่าข้าร้ายหมายจันทร์เจ้า
ทั้งที่นั่งจับเจ่าเฝ้ากอหญ้า
ภัยรอบด้านทั้งเหยี่ยว, แมว, งูนานา
หาเวลาลอบมองจันทร์นั่นยากเย็น
นักกวีทั้งหลายใส่ร้ายข้า
ว่าเฝ้าเพ้ออ้อนจันทราทุกคราเห็น
หารู้ไม่ชีวิตน้อยข้าลำเค็ญ
จันทร์ผ่องเพ็ญสูงสง่ากว่าเด็ดดม
ยังตัดพ้อต่อว่าเห็นข้าอยู่
นั่งคุดคู้ใจกลางจันทร์อย่างสุขสม
จันทร์สาดแสงสุดปลายฟ้าข้าเพียงชม
เท้าข้าเดินยังพลาดล้ม...ฤา...เอื้อม.......จันทร์
ในตำนานเล่าไว้ในจันทร์เจ้า
มีรูปเงาเยี่ยงข้าในจันทร์นั่น
ข้าไม่รู้เรื่องราวหรอกเกิดไม่ทัน
เพียงยังชีพไปวันวันตามครรลอง
นะ กวีทั้งหลายอย่าได้ตู่
ยังไม่รู้วิสัยข้า อย่า...........