ตอบกลอน ขออ้อน ของคุณคนกรุงศรี
ยินดีมากอยากกลับมารับขวัญแต่อัดอั้นตันใจเกินไปหาด้วยภาระหน้าที่มีนานามันแสนคุ้มมากค่าหากฝ่าฟันหวังสักวันแสงทองจะส่องหล้า ท้องนภา...กระจ่าง...อย่างที่ฝัน ไร้ซึ่งฝุ่นสีเทาเขม่าควัน ที่เห็นมันคลุมครอบอยู่รอบกาย ยอมเดินเท้าสู้แดดที่แผดจ้าเพราะศรัทธาในใจไม่สูญหายมิยอมให้คนผิดคิดอุบายที่คลับคล้ายหมายใหญ่ในแผ่นดินกับกลอนอ้อนหลอนใจให้รู้สึกในสำนึกเคยแกร่งดังแท่งหินกลับอ่อนยวบโหยหาน้ำตารินถึงเทพิน...ซึ่งหายห่าง....ดุจร้างราแล้วจะหวนทวนกลับมารับขวัญมีรอยยิ้มให่้กันในวันหน้าวันแผ่นดินเย็นชื่นรื่นอุราวันที่ฟ้าใสส่องก่องประกาย
3547
10
2
หน้าส่วนตัว
