ชมอักษร
หากว่าคุณแหงนมอง .. บนท้องฟ้า
จะเห็นว่าจันทรา .. งดงามตาสักเพียงไหน
และยิ่งพิศนวลจันทร์ .. นานเพียงใด
จะเห็นได้ว่าสวยจับใจ .. ขึ้นทุกที
อันเสียงเพลง .. ที่บรรเลงขับขาน
ไพเราะจับดวงมาลย์ .. หวานกระไรนี่
ยิ่งฟังยิ่งซาบซึ้ง .. ติดตรึงทบทวี
ด้วยเรียงร้อยถ้อยวจี .. ใส่ดนตรีให้จับใจ
อีกมวลพฤกษาน่าชม .. ยามที่ได้ดมดอม
รู้สึกถึงการรายล้อม .. อวลหอมของดอกไม้
ที่เชิญชวนหมู่ภมร .. ให้บินย้อนกลับไป
กลิ่นฟุ้งจรุงใจ .. เกินหอมไหนในโลกา
เปรียบเมื่อฉัน .. ตกอยู่ในภวังค์การคิดถึง
นานวันยิ่งตราตรึง .. เฝ้าคำนึงยามห่วงหา
นาทีที่แล้วคิดถึง .. นาทีนี้คิดถึงมากกว่า
ฝังจนลึกในอุรา .. แม้ไม่