บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ เกินสรรพจน์รจนาภาษาศิลป์
ท่ามแผ่นดินจบสมุทรสุดเวหา
กี่ล้านถ้อยรอยคำพร่ำพรรณา
เปรียบเทียบคุณมารดาหาได้มี
อันงามใดว่างามจบสามโลก
พลันหมองโศกหมดแรงแสงรัศมี
ยามเปรียบงามเลิศล้นชนนี
ในจักวาลแห่งนี้มิมีปาน
อันอ่อนหวานใดใดในไตรภพ
สวรรค์จบดินแดนว่าแสนหวาน
เทียมมารดาเพียงก้อยเสี้ยวรอยจาร
อย่าริหาญมาเปรียบเทียมเทียบกัน
อันเข้มแข็งแกร่งกล้าภูผาใหญ่
สุเมรุในเมืองแมนแดนสวรรค์
ฤๅเทียมแกร่งมารดาวิลาวัลย์
เอกอนันต์จบสกลพ้นขอบกาล
เกินสรรพจน์รจนาภาษาศิลป์
ท่ามแผ่นดินแผ่นฟ้ามหาศาล
หมดสมุทรสุดแม่น้ำสายลำธาร
แสนโกฏิล้านพจน์พากย์ยากบรรยาย๚ะ๛