ยโส
วันคืนที่ปวดร้าว
เพราะใครบางคนไม่อยู่ที่นี่
มีเพียงฉันกับความเหงา
เดิมเดิม
คนเดียวเท่านั้น
ในราตรีที่มืดมิด
เงียบสงัด
จิตใจที่หดหู่ ท้อแท้จริงจริง
ในยามไม่มีใครบางคน
เช่นนี้
หากโลกเป็นแหล่งพักพิงสุดท้าย
ฉันคงรู้สึกผิด
ที่ไม่ยอมให้ใครบางคน
ได้พบหน้า
ยามคิดถึง
ในอดีตอันยาวนาน
ฉันเป็นได้ทุกทุกสิ่ง
ที่เธอต้องการ
ให้ฉันเป็น
เป็นเพื่อน
คนคุ้นเคย
หรือเพียงแค่คนเคยรู้จักคนหนึ่ง
ไม่มีอะไรลึกซึ้งมากมาย
ปัจจุบันฉันก็ยังเป็น
อย่างที่เธอต้องการให้เป็น
สิ่งหนึ่งที่ฉันไม่อาจทำใจได้
นั่นคือ
คำลวง!
เพราะฉันและเธอ
ต่างก็ได้รับบทเรียน
ที่ต่างคนมอบให้กันและกัน
ในย