**.. เช่นรวีโชติ..** + ก.ประแสร์ ศิษยาพร
๑. ย้อนนึกถึง วันแรก เริ่มรู้จัก ฉันทายทัก ถ้อยถาม ตามวิสัย เป็นประสา น้ำคำ ธรรมเนียมไทย แต่ลึกลึก ยังหวั่นใจ ไม่แน่นอน .. ๒. อาจเพราะไม่ คุ้นเคย เลยแต่เก่า ต้องดุ่มเดา นิสัย กันไปก่อน จวบเวลา เปลี่ยนผัน วันสัญจร ความอาทร จึงเริ่ม เติมผูกพัน.. ๓. มิใช่สาย โลหิต แท้ชิดใกล้ แต่หวังดี อย่างไร ไม่เปลี่ยนผัน รักเธอเป็น เช่นน้อง พ้องชีวัน สำนึกมั่น รับรู้ คอยดูแล.. ๔. บางครั้งอาจ นิ่งเงียบ ดูเรียบเฉย เหมือนมิเคย สนใจ ใคร่แยแส เพราะกระดาก ปากไป ใช่ไม่แคร์ ใจคงแต่ ร้อนรน กระวนกระวาย.. ๕. บางคราวกล้า จึงเอ่ย พร้อมเปรยถาม