มนสิกานต์
เงียบหาย...ไปพร้อม...ลมหนาว
จากไปพร้อมเรื่องราว...เหนื่อยหนัก
ชีวิต...ไม่เคย...ผ่อนพัก
จมปลัก...ในวงจร...ของคนกรุง
เช้าตรู่...
แหกขึ้ตาตื่น...จนขวัญหาย
กิจวัตรมากมาย...เรื่องยุ่งยุ่ง
บนรถเมล์...มากคนมุง
เหม็นกลิ่นคลุ้ง...เขม่าควัน
เช้า...
ถึงที่ทำงาน...ขวัญผวา
จวนเจียน...8 นาฬิกา...แทบขาสั่น
บ้านใกล้...เหมือนอยู่ไกล...อะไรจะปานนั้น ?
การจราจร...โอ้!...จาบัลย์...ทำฟั่นเฟือน
สาย...
รับศึกหนัก...สายตัวแทบขาด
งานหนักขนาด...ไส้แทบเคลื่อน
เป็นอย่างนี้...อีกกี่เดือน
ชีวิตเหมือน...เชือกรัดตัว
บ่าย...
สาหัส...เพราะงานยังแสนโหด
หมื่นโกฏิ...แสนล้าน...งานปั่นหัว
ชีวิต.
1369
2
0
หน้าส่วนตัว
