โอ้ละหนอ
เพื่อนคนหนึ่งคุยกับฉันเมื่อวันวาน
อดีตกาลคือสิ่งที่ผ่านพ้น
ลุมาจนปัจจุบันในบันดล
ก็ยังวนเวียนว่ายในสายธาร
คือสายธารแห่งชีวิตที่ติดขัด
ช่างอึดอัดขัดใจให้สงสาร
เดินทางใดต่ำใต้ในสายธาร
ให้พบพานแต่วิบากลำบากใจ
เธอเชื่อมั่นว่ากรรมคือ"การกระทำ"
ไม่ใช่กรรมตามคำสอนพระวอนไหว้
ไม่ใช่กงกรรมเกวียนที่เวียนไป
ในความหมายนั้นคือ"การกระทำ"
พยายามบอกให้เธอได้เชื่อมั่น
กฎแห่งกรรมพุทธะนั้นที่ฉันย้ำ
เธอไม่เชื่อในเรื่องกฎแห่งกรรม
เธอบอกทำอย่างไรได้อย่างนั้น
ฉันนั้นจนด้วยถ้อยของถ้อยคำ
แม้จะพร่ำพรรณาจนน่าขัน
เธอไม่เชื่อในพุทธพจน์นำ
ฉันก็จนด้วยถ้อยคำจะร้อยเรียง
หน้าส่วนตัว
1831
3
0
