ใบบอนแก้ว
...อย่าตัดพ้อต่อว่าเมื่อคราห่าง
ไม่แรมร้างลืมไปคิดไขว้เขว
ควรยึดมั่นกันป่วนเกิดรวนเร
การคะเนคาดผ่านจะรานใจ
คอยตระหนักสักหน่อยแล้วค่อยว่า
วันเวลาผ่านผันหรือหวั่นไหว
ลองมองนึกตรึกตรองแล้วมองไป
เป็นจริงไหมที่เห็นเรื่องเป็นมา
นึกสักนิดคิดนึกลึกลึกเถิด
เล่ห์ร้างเกิดหันเหเสน่หา
นั่นเพราะใจไม่มั่นนะขวัญตา
ใช่เพราะว่าเปลี่ยนไปเมื่อไกลกัน
น่าเข้าใจในคราที่ลาห่าง
ทุกหนทางมีทุกข์และสุขสันต์
ถึงครั้งนี้ที่พึ่งในหนึ่งวัน
คือคงมั่นสัตย์ซื่อลืมหรือไร
ลองนึกย้อนก่อนน้องจะหมองหม่น
ที่สองคนเรานี้อยู่ที่ไหน
เริ่มรู้จักรักเพิ่มต่อเติมใจ
นานเท่าไหร่ที่ผ่านนะกานดา
จึงขอพ้อต่อถึงใครซึ่งห่วง
ฉันเ
845
5
0
หน้าส่วนตัว
