ตามหาเพื่อจะรับรู้ว่า ว่างเปล่า ผูกพันฝันร้าว ในความหม่น คิดถึง เท่าที่ใจหนึ่งใจจะอดทน ทั้ง ๆ ที่ก็แค่คน..... .....เป็นเพียงแค่คนรู้จักธรรมดา... รอคอย ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าไม่มีวันบรรจบ ทบทวนหวนพบ ก็แค่จุดจบขวางหน้า ซาบซึ้งและรู้ดี ไม่เคยมีความหมายแม้ปลายตา แต่ยังพิรี้พิไรไม่เอ่ยลา..... .....ทั้งที่เวลาเหลือน้อยเต็มที ตามหา เพื่อจะรับรู้แค่ว่า ว่างเปล่า ผูกพันฝันร้าว ซาบเศร้าถึงเพียงนี้ ก่อนตัดใจต้องลา ลาจริง ๆ เสียที ขอปล่อยใจเศร้าสู้เสรี..... โบยบิน...