ภันเต
กลอนนี้ไม่เพราะไพเราะหวาน ใครได้อ่านอาจฟังรำคาญหู
ไม่ได้แต่งแข่งขันประชันสู้ แค่แต่งดูเพียงเพื่อบอกบรรยาย
ถึงความเศร้าร้าวรนในดวงจิต รักเป็นพิษขื่นข่มระทมไห้
ใจมันปวดปวดที่ตรงเป็นหัวใจ บอกบรรยายอย่าไงไม่เท่าลอง
รักเอ๋ยรักยากนักมากนักหรือ อะไรคือความรักที่ถูกต้อง
รักคือความบริสุทธิ์ใจในครอบครอง แต่มัวหมองหมางเมินเกินทนใจ
รักคือรักปรารถนาให้ต่อกัน แต่ตัวฉันกลับให้ไม่เคยได้
ให้ความรักห่วงหาอาทรใจ ความห่วงใยไมตรีตลอดมา
ให้รักไปได้น้ำตาเป็นค่ากลับ ฉันได้รับคืนมาเสียเต็มหน้า
คำทุกคำฟังเธอพูดมันออกมา ฉันมันบ้าคิ
925
0
0
หน้าส่วนตัว
