วิเวกแว่วแผ่วบรรเลงเป็นเพลงหวาน ราตรีกาลดาวกระจ่างกลางเวหา สายลมโชยโรยระรื่นชื่นอุรา โสมส่องหล้านภาพราวสกาวนวล ธรรมชาติยามราตรีมีมนต์ขลัง สายลมดั่งพัดกระโชกวิโยคหวล เสียงหริ่งหรีดเรไรซร้องก้องรัญจวน ขลุ่ยใครควรแว่วมาพาเพลิดเพลิน แว่วยินเสียงเพลงรำพันยิ่งหวั่นไหว สุดคิดถึงคนไกลใจขวยเขิน ให้คนึงถึงคนดีนี้เหลือเกิน อย่าเพลิดเพลินหลงเมืองหลวงห่วงเธอจริง