นานแล้วที่ ภูผาไม่กล้าแกร่ง นานแล้วที่ ลมแรงไม่พัดไหว นานแล้วที่ สายน้ำไม่ไหลไป นานแล้วที่ หัวใจไร้เรื่องราว นานแล้วที่ ทะเลไม่มีคลื่น นานแล้วที่ ค่ำคืนไร้หมู่ดาว นานแล้วที่ ท้องฟ้าไร้เมฆขาว นานแล้วที่ หญิงสาวไม่อ่อนหวาน นานแล้วที่ ดนตรีไม่บรรเลง นานแล้วที่ บทเพลงไม่ขับขาน นานแล้วที่ ดอกไม้ไม่ผลิบาน นานแล้วที่ ความร้าวรานเจ้าผ่านมา.
869
5
0
หน้าส่วนตัว
